علي(ع) به مالك فرمود: ... اي مالك! حكمران، نزديكان و خويشاني دارد كه (به دليل نزديكي به منابع قدرت و داشتن ارتباطات كلان و صاحب نفوذ)، همه چيز را براي خود مي خواهند، و به اموال مردم دست درازي مي كنند. تو بايد ريشه اين جريان را در حاكميت از بيخ بركني و بدورافكني (و روي خوش به آنان نشان ندهي، و از آنان در برابر قانون و حقوق مردم و رنجها به مستضعفان طرفداري نكني)،

پس مبادا به احدی از این نور چشمان و خویشان و رفیقان، قطعه زمینی (یا امتیازی از این دست) بدهی، و مبادا یکی از آنان، به دلیل نزدیکی به تو- در این امر طمع ببندد که شرکتی درست کند، و دیگران را از نان خوردن بیندازد، و در هرامر اقتصادی دخالت کرده، از دیگران کار بکشد، و خود سودهای کلان ببرد، که اگر چنین کردی (و از خدا نترسیدی) بدان که سودگوارای این گونه فرصت ها (درآمدها و چپاولها) را آنان می برند و نه تو، و تنها ننگ آن در دنیا و آخرت برای تو می ماند (و روسیاه دو جهان تو خواهی بود)  - نهج البلاغه، ص

1025

m3657z.blogfa.com